(15) Vaassen-Hoornerveen | 13.2 km

Na een cappuccino en een cola op het terras, waar inderdaad berken staan, gaan we om 13,30 uur aan de wandel op het mooie Van Rossumpad. We laten Epe achter ons en lopen de eerste kilometers over de verharde weg met de zon in onze rug. Na 2 km mogen we rechtsaf het bos in en we verruilen de weg met veel verkeer (zondag) voor een zandpad waar de bloemetjes wachten om gefotografeerd te worden. Het is hier opvallend stil. Een bankje nodigt ons uit om te pauzeren en daar eten we onze verlate lunch.

Regen
Als we alweer een tijdje lopen vallen de eerste druppels uit de lucht. Niet erg, misschien is het hierna niet meer zo benauwd. Maar het begint steeds harder te regenen, zo hard, dat we toch even schuilen onder de bomen en we maken hiervan een filmpje. We zijn niet alleen, we horen gepraat. Een echtpaar met een hond en zij lopen gewoon door, ze zijn toch al nat. Het lijkt er op dat er een eindje verderop iets van een bewoonde wereld is en wij besluiten daarom ook om nog even door te lopen. Even wachten tot het iets zachter regent, maar het begint alweer te plenzen en zodoende bereiken we net niet de ingang van het Fletcher hotel, maar een afdak voor rokers. Twee stoelen staan er en wij gaan lekker zitten. Weer een filmpje. 

Renderklippen
Het wordt wat lichter en we gaan er snel weer vandoor. We bereiken het mooie gebied De Renderklippen. Dit zijn op- en neergaande heuvels, die ontstaan zijn na de laatste ijstijd. We vinden het wel iets weg hebben van de Lünenburger heide. Wat zal het hier in augustus mooi zijn als de heide in bloei staat. Even onthouden.  

Schaapskooi
We komen aan bij de Schaapskooi en wel op een vreemde manier. We moeten een veld oversteken, terwijl er wel paden zijn. De afstand tot nu toe valt me eigenlijk wel tegen. Mijn heupdisplasie laat van zich horen en daarom zijn we genoodzaakt om even op een nat bankje te gaan zitten bij de schaapskooi. De lucht begint weer te betrekken en dan duurt het niet lang of de regen komt met bakken de lucht uit. Tot overmaat van ramp is de markering verdwenen en volgens de GPX zitten we niet op de route. Zo goed en zo kwaad als het kan volgen we paden waarvan we hopen dat ze weer op de route komen. Bij een verkeersweg probeer ik eerst een paar auto's te laten stoppen (zonder resultaat) en dan zie ik een soort vakantiehuisje waar 2 mannen zitten en ik vraag hen hoe we bij de parkeerplaats moeten komen. We moeten weer het bos in en daar ben ik niet zo enthousiast over. Maar we gaan lopen volgens hun aanwijzingen.  
Het laatste stuk is het afzien, behoorlijk afzien eigenlijk maar we bereiken dan toch eindelijk weer het officiële pad met markering. Thuis zullen we eens goed bestuderen waar het mis is gegaan. Nu vooral de moed er in houden. 

Recreatiegebied Heerder Strand
We arriveren bij het Heerder Strand, die zien we rechts en dan moeten we nog ongeveer 2 kilometer om vervolgens zeiknat aan te komen bij de auto. Wat een dag zeg. Nog nooit zijn we zo ontzettend nat geregend. 

We zetten in de auto snel de aanjager aan en wachten tot de ramen niet meer beslagen zijn en halen dan de fietsen op bij hotel De Witte Berken. Nog een uur rijden en dan zijn we thuis. Tijd voor een warme douche.

De route is erg mooi en een aanrader. We komen vast en zeker terug in augustus als de heide bloeit. We starten dan bij het Fletcher hotel. hier om een tekst te typen.